Umman Türkelciliginin yardim amacli düzenledigi Kermesten birkac kare...
Üstü basi un icinde kalmis arkadasim Hümeyra ve ben,
taze taze yaptigimiz Gözlemelerimiz yogun ilgi gördü, cok yorulduk fakat sicacik insanlarla tanisip yeni arkadasliklar kurduk ve buna deydi :))
Masalarina ugrayipta göz gezdiremedigim arkadaslarimdan cok özür diliyorum insallah birdahaki sefere.
merhaba,
YanıtlaSilblogun ilgimi çekti ve hemen izlemeye aldım...
sevgiler...
banda beklerim....
kermesi bende çook severim...
Merhabalar,
YanıtlaSilLibya'dan sonra Umman'a geçtiğinizde de size yazmıştım. Hatta oranın başşehrinde faaliyette bulunan ENKA firmasına gıda mühendisi bir yeğenimin gittiğinden bahsetmiştim. Daha sonra ben bir ara verdim ve arada bir kopukluk olmuştu. Ben Afrika kıtasındaki müslüman ülkelere hep ilgi duydum. Hatta yeğenime bize de orada bir iş bul, biz de Umman'a gelelim diye takılmıştım. Şu anda yeğenim bu firmada çalışıyor.
Umman'da ki bu kermes faaliyetiniz de çok güzel, sizi tebrik ederim. Yurtdışındaki bu tür faaliyetlerimizi çok seviyorum ve hep gurur duyuyorum. Biz Türkler'in fıtratında var bu tür faaliyetleri düzenlemek, yardım etmek vs.
Selam ve dualarımla en Güzel'e emanet olun. Yüce Allah yar ve yardımcınız olsun!
Recep bey merhabalar,yegeniniz basladi demek onun adina sevindim, nasil sevmismi burayi?
YanıtlaSilSizide bekliyoruz ummana :)
Merhabalar,
YanıtlaSilOrayı sevip sevmediği konusunu fazla görüşemedik. Çünkü işi yoğunmuş. Koca şirketin çalışanlarının (gıda mühendisi olarak) yemek işlerini organize ediyorlarmış. Şimdilik bana göre bir iş yok herhalde. Biraz yaşımız da (57) ilerledi, pek bizi orada çalıştırmak için kimse başını ağrıtmaz. Hani bir sanatımız, ya da bir mesleğimiz olsaydı, kimseyi dinlemez giderdim oralara. Ben emekli bir devlet memuruyum, benim elimden ne iş gelir ki? Hiç olmazsa iyi bir Arapça ile İngilizce lisanına vakıf olmuş olsaydık belki olabilirdi. Benimkisi gönül işte. Bilirsiniz gönül hep gezer böyle.
Selam ve dualarımla birlikte en Güzel'e emanet olun.